Enjeksiyon kalıplama, aşağıdakileri yapmak için kullanılan bir işlemdir plasti̇k parça i̇malati. Bunu yapmak için eriyebilen ve kalıba enjekte edilebilen bir malzeme kullanmanız gerekir.

Aşağıdakilerde kullanılabilecek birçok farklı malzeme türü vardır enjeksi̇yon kaliplama hi̇zmetleri̇Ancak bazıları diğerlerinden daha popülerdir. Bu makalede, plastik malzemeler hakkında kapsamlı bir anlayışa sahip olabilmeniz için plastik malzemeleri farklı perspektiflerden sınıflandırıyor ve açıklıyoruz.

Enjeksiyon kalıplama için yaygın olarak kullanılan plastikler

Yaygın olarak kullanılan plastik malzemeler enjeksiyon kalıplama imalatı: ABS, PP, PET, PMMA, PE, PVC, PC, PS, vb. Her plastik malzemenin özellikleri farklıdır ve enjeksiyon kalıplama işlemi de farklıdır.

Ürünün özelliklerine, çevrenin kullanımına ve gereksinimlerin diğer yönlerine göre farklı plastik malzemeler seçmemiz gerekir.

Bunlar sektörde kullanılan ilk altı malzemedir: Polipropilen (PP) Akrilonitril Bütadien Stiren (ABS) Poliamid (Naylon) Yüksek Yoğunluklu Polietilen (HDPE) Polikarbonat (PC) ABS + PC Karışımı (çoğunlukla elektronik muhafazalar için kullanılır).

Sınıflandırılması reçinelerin fiziksel ve kimyasal özellikleri

Plastiklerin en temel fizikokimyasal özellikleri reçinenin doğası tarafından belirlenir. Reçineler, sentetik reçineler olarak da bilinen doğal ve insan yapımı reçineler olarak sınıflandırılabilir.

Reçinelerin hepsi polimerdir ve bu polimerler benzersiz bir iç moleküler yapıya ve bir dış moleküler yapıya sahiptir.

Bir polimerin iç yapısı, polimerin en temel fizikokimyasal özelliklerini belirler. Polimerin dış yapısı ise işleme özelliklerini ve polimerin fiziksel ve mekanik özelliklerini belirler.

Reçine yapısal formunun sınıflandırılması

Polimerler katılaştıktan sonra zincirler arasındaki yapısal forma göre amorf (şekilsiz), yarı kristalli ve kristalli olarak sınıflandırılabilir. Yani amorf ve kristal plastikler de vardır.

Kristalin plastikler, katılaşma sırasında çekirdeklenme ile tane oluşumu sürecine sahiptir ve belirli bir vücut durumu oluşturur. Örneğin, PE, PP, PE, POM, vb. hepsi kristaldir.

Katılaşmada amorf plastikler, çekirdek yoktur ve tane büyüme süreci sadece PS, PVC, PMMA, PC, vb. gibi serbest makromoleküler zincir "donması" dır.

Reçinenin ısıya yansımasının sınıflandırılması

Plastiğinin ısıya yansımasına göre, termoplastik ve termoset plastik olarak iki kategoriye ayrılabilir: termoplastik plastik, ısıtma ile karakterize edilir, yumuşatılabilir, katıya geri soğutulabilir.

Bu tersine çevrilebilir süreç birçok kez tekrarlanabilir. Örneğin PS, PVC, PE, PP, POM vb. termoset plastikler ise belirli bir sıcaklıkta plastik bir eriyiğe dönüşebilme özelliği ile karakterize edilir.

Ancak sıcaklığı yükseltmeye devam ederseniz, ısıtma süresini uzatırsanız polimerin iç kısmı çapraz bağlanma ve katılaşma üretecektir. Artık orijinal durumuna yumuşak hale getirmek için ısıtma yöntemini kullanamaz, tekrar işleme tabi tutulamaz. Epoksi, furan, amino, fenolik vb. gibi.

Çeşitli plastiklerin kullanım özelliklerinin sınıflandırılması

Plastikler genellikle üç tipte sınıflandırılır: genel amaçlı plastikler, mühendislik plastikleri ve özel plastikler.

(1) Genel amaçlı plastikler
Genel olarak büyük üretim, geniş kullanım, iyi kalıplama ve düşük fiyata sahip plastik anlamına gelir. Termoplastikler olan polietilen (PE), polipropilen (PP), polivinil klorür (PTFE), polistiren (PS) ve ABS olmak üzere beş ana genel amaçlı plastik çeşidi vardır.

(2) Mühendislik plastikleri
Genel olarak, iyi mekanik özelliklere ve yüksek ve düşük sıcaklık direncine, iyi boyutsal kararlılığa sahip, poliamid, polisülfon vb. gibi plastiğin mühendislik yapısı olarak kullanılabilen belirli dış kuvvetlere dayanma kabiliyetini ifade eder.

Mühendislikte plastikler iki kategoriye ayrılır:

A: Genel mühendislik plastikleri
Genel mühendislik plastikleri arasında poliamid, poliasetal, polikarbonat, modifiye polifenilen eter, termoplastik polyester, ultra yüksek moleküler ağırlıklı polietilen, metil penten polimeri, vinil alkol kopolimeri vb. bulunur.

B: Özel mühendislik plastikleri
Özel mühendislik plastiklerinin çapraz bağlı olmayan çapraz bağlı türleri vardır. Çapraz bağlı olanlar poliamin-bis-maleimid, politriazin, çapraz bağlı poliimid, ısıya dayanıklı epoksi ağaç parmağı vb. Çapraz bağlı olmayanlar: polisülfon, polietersülfon, polifenilen sülfür, poliimid, polieter eter keton (PEEK), vb.

(3) Özel plastikler
Genel olarak özel işlevi ifade eder, havacılık, uzay ve plastiklerin diğer özel uygulamalarında kullanılabilir. Floroplastikler ve silikonlar gibi olağanüstü yüksek sıcaklık direncine, kendinden yağlamalı ve diğer özel işlevlere, yüksek mukavemetli, yüksek tamponlama ve diğer özel özelliklere sahip güçlendirilmiş plastikler ve köpükler, bu plastikler özel plastikler kategorisine aittir.

A. Güçlü plastikler:
Şekil olarak güçlendirilmiş plastik hammaddeler granül (kalsiyum plastik takviyeli plastik gibi), lifli (cam elyafı veya cam bezi takviyeli plastik gibi), pul (mika takviyeli plastik gibi) olarak üçe ayrılabilir.

Malzemeye göre bez bazlı takviyeli plastikler (bez takviyeli veya asbest takviyeli plastikler gibi), inorganik mineral dolgulu plastikler (kuvars veya mika dolgulu plastikler gibi), fiber takviyeli plastikler (karbon fiber takviyeli plastikler gibi) olarak üçe ayrılabilir.

B. Köpük:
Köpük, sert, yarı sert ve yumuşak köpük olarak üçe ayrılabilir.

Sert köpük esnek değildir, sıkıştırma sertliği çok büyüktür, sadece deformasyon üretmek için belirli bir stres değerine ulaşmak için, stres giderme orijinal durumuna geri getirilemez.

Yumuşak köpük esnektir, sıkıştırma sertliği çok küçüktür, deforme olması kolaydır, gerilim giderme orijinal durumuna geri getirilebilir, artık deformasyon küçüktür.

Yarı sert köpüğün esnekliği ve diğer özellikleri sert ve yumuşak köpük arasındadır.

Yaygın kullanılan plastikler nelerdir?

(1) Poliolefin
Poliolefin, bir olefin polimerinin genel adıdır, genellikle etilen, propilen, butilenin homopolimer ve kopolimerini ifade eder.

Başlıca çeşitleri düşük yoğunluklu polietilen (LDPE), Lineer düşük yoğunluklu polietilen (LLDPE), orta yoğunluklu polietilen (MDPE), yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE), ultra yüksek moleküler ağırlıklı polietilen (UHMWPE) ve klorlu polietilendir (CPE).

Klorlanmış polietilen (CPE); etilen-propilen kopolimeri, etilen vinil asetat kopolimeri (EVA); polipropilen (PP), klorlanmış polipropilen (PPC), güçlendirilmiş polipropilen (RPP) Güçlendirilmiş polipropilen (RPP) polibütilen (PB), vb.

Polietilenin başlıca kullanım alanları plastik torbalar, plastik filmler, şişeler dahil kaplar ve geomembranlardır.

(2) Klorür (PVC)
Enjeksiyon kalıplama için polivinil klorür bir süspansiyon polimerizasyon ürünüdür ve partikül formuna göre kompakt ve seyrek tipleri vardır.

Modifiye edilmiş polivinil klorür çeşitleri şunlardır: klorlanmış polivinil klorür (CPVC), vinil klorür - vinil asetat kopolimeri, vinil klorür - vinil klorür kopolimeri (PVDC)

Vinil klorür - etilen-propilen kauçuk aşı kopolimeri, vinil klorür ve maleik anhidrit kopolimeri olan soğuğa dayanıklı PVC.

Aşağıdakiler için iki tip PVC vardır enjeksiyon kalıplama imalatıBirincisi ıslak karışım granülasyonu, yani çeşitli katkı maddeleri. Stabilizatör. işleme yardımcıları. yağlayıcılar. Darbe değiştirici. Bileşik stabilizatörler vb. karıştırılır ve peletler halinde ekstrüde edilir. Diğeri ise peletlenmemiş toz PVC'nin kuru bir karışımıdır.

(3) Stiren bazlı reçineler
Stiren bazlı reçineler, stirenin homopolimer ve kopolimer reçineleri için kullanılan genel bir terimdir. Son yıllarda, kırılganlığını ve düşük ısıya dayanıklı sıcaklık eksikliklerini iyileştirmek için.

Bir dizi modifiye çeşit geliştirmek için kauçuk ve diğer karışımların ve aşılama yöntemlerinin kullanılması. Akrilonitril, bütadien, a-metil stiren, metakrilat gibi

Maleik anhidrit ve diğer ikili kopolimerler kimyasal direnci ve kırılganlığı artırabilir; akrilonitril bütadien ABS ile kopolimerler, mühendislik plastiklerinin çok iyi bir darbe tokluğu ve işleme özellikleridir.

Ancak ABS iyi bir kimyasal dirence sahip değildir ve elektrik yalıtımı veya UV direnci gerektiren uygulamalarda kullanılmamalıdır.

Şu anda, stiren plastiklerin genel amaçlı bir sınıfı, köpük sınıfı, darbe sınıfı ve AS, ABS, vb. vardır. AS'nin genel amaçlı AS (I) sınıfı ve ısıya dayanıklı AS (II) sınıfı vardır.

(4) Akrilikler
Akrilik plastikler genellikle pleksiglas olarak bilinen polimetilmetakrilat (PMMA) ve fiber polimer akrilonitril içerir. Bunlar akrilik asitten türetilen polimerlerdir.

PMMA için enjeksiyon kalıplama Süspansiyon polimerizasyonundan yapılan sınıf, genel amaçlı sınıf ısıya dayanıklı sınıf ve yüksek akışlı sınıf vardır.

(5) Amid reçine poli
Naylon (PA) olarak da bilinen amid reçine poli, spandeks adı verilen bir elyaf olarak kullanıldığında mühendislik plastiklerinin ilk çeşitlerinden biridir. PA6, PA610, PA612, PA66, PA1010 ve yüksek karbonlu naylonlarımız vardır.

PA66 ve elastik greft karışımlı süper sert PA ve aromatik poliamid.

(6) Lineer polyesterler
Lipid veya eter zincirleri içeren polimer bağlantılarında, dallanmış zincirler yoktur ve reçinenin çapraz bağlı yapısı topluca doğrusal polyester veya doğrusal polieter olarak adlandırılır.

Yerli üretim polikarbonat bisfenol A tipi (PC), modifiye polikarbonat, polietilen tereftalat (polyester, PET) polibütilen tereftalat (PBT) polipropilenler (bisfenol A tipi), poliformaldehit (POM) vb.

PC amorf bir termoplastik polimerdir, saf PC iyi bir genel performansa sahiptir, ancak çatlamayı, aşınma direncini ve zayıf likiditeyi vurgulamak kolaydır, PE, ABS, PS, PMMA'nın mevcut kullanımı ve yukarıdaki kusurların üstesinden gelmek için harmanlanması.

PET çoğunlukla elyaf olarak ve daha az film için kullanılırken, cam elyaf takviyeli (FRPET) çoğunlukla enjeksiyon kalıplama için kullanılır, PBT ve PET'in her ikisi de kristalin termoplastik doğrusal polyesterlerdir.

PC amorf mühendislik plastiklerine benzeyen poliarilenler (Bisfenol A)

Her ikisi de kristal polimer olan homopolimer ve kopolimer olmak üzere iki tür poliformaldehit (POM) vardır. Homopolimer, kopolimer POM'a göre termal stabilitesi zayıftır, işleme sıcaklık aralığı dardır.

Ayrıca, sıvı yağlayıcı ve stearat yüzey aktif maddeler ile POM'un bir kopolimeri olan yağ içeren POM da vardır. Yağ içeren POM küçük bir sürtünme katsayısına sahiptir.

Doğru Malzemenin taşınması kolay değildir, bu nedenle üretim için yaygın olarak oluklu varil enjeksiyon kalıplama makinesi kullanılır.

(7) Floroplastikler
Flor plastik çeşitleri politetrafloroetilen (PTFE), politetrafloroetilen ve hekzafloroakrilik asit kopolimeri (FEP), tetrafloroetilen (PCTFE), poliviniliden florür (PVDF) polivinil florür (PVF) vb.dir.

Moleküler yapı açısından PCTFE ve PTFE arasındaki temel fark, PTFE'nin simetrisini bozan ve makromoleküler zincir istiflenmesini azaltarak onu daha esnek hale getiren klor atomlarının varlığıdır.

PCTFE ısıya karşı daha hassastır ve yüksek sıcaklıklarda kolayca ayrışır. Poliviniliden florür (PVDF), beyaz toz halinde, kristal termoplastik bir reçinedir.

(8) Selülozik plastikler
Selülozik plastikler, doğal selüloz ve inorganik veya organik asitler artı plastikleştiricilerin etkisiyle üretilen selüloz reçinelerinden yapılır. Selüloz en eski yarı sentetik termoplastiktir.

Yaygın olarak kullanılan selüloz nitrat selüloz asetat, selüloz asetat bütirattır ve enjeksiyon kalıplama malzemesi için selüloz asetat ana malzemedir.

(9) Yüksek sıcaklığa dayanıklı reçineler
Bunlar polisülfon, poliaril sülfon, polifenilen eter sülfon, polifenilen sülfür, polifenilen eter, poliimiddir. Bu polimerler, molekülün ana zincirinde arilen grupları veya heterosiklik yapılar içerir, bu nedenle yüksek sıcaklık direncine, radyasyon direncine ve her ikisine de sahiptirler.

Radyasyona karşı dayanıklıdırlar ve yüksek darbe dayanımına ve boyutsal kararlılığa sahiptirler.

Polisülfon (PSF), bisfenol A polisülfon, biçimsel bir yapıya sahip olan ancak amorf bir yapısal formda kalan doğrusal bir termoplastik polimerdir. Polisülfon daha yüksek bir viskoziteye sahiptir ve kesme hızından çok sıcaklığa bağlıdır.

Bu, polikarbonata benzeyen polietilenin tersidir. İçinde plasti̇k enjeksi̇yon kaliplama hi̇zmeti̇Kayma hızı düşük olduğunda, sıcaklığın şişme etkisi üzerindeki etkisi önemli değildir.

Moleküler yapısında alifatik gruplar içermeyen polifenilen eter sülfon (PES), ısı direnci ve oksijen direnci açısından daha iyidir. 180~200 derece aralığında uzun süre kullanılabilir ve erime sıcaklığı 50~350 derecedir.

Polifenilen eter (PPO), PPO ve diğer birçok termoplastik farklıdır; eriyiğin reolojik özellikleri Newtonian bir sıvınınkine yakındır ve viskozite kesme hızına önemli ölçüde bağlı değildir. Enjeksiyon kalıplama için ayrıca modifiye polifenilen eterler ve klorlu polieterler de kullanılır.

Mükemmel genel performansa sahip yeni bir mühendislik plastiği türü olan polifenilen sülfit (PPS, Retten), şu anda muylular ve rulmanlar için en iyi köy malzemesidir.

Doğrudan işleme zorlukları bu nedenle akışkanlığı artırmak için çapraz bağlı ön işlem yapılmalıdır. PSS'nin plastik enjeksiyon kalıplama malzemesi HDPE'ye çok benzer, ancak fark PSS'nin daha yüksek bir kalıplama gerektirmesidir. Sıcaklık daha yüksektir: bu 343 derecede akışkanlık HDPE'ninkine eşdeğerdir.

Termoplastik Kauçuk (TPR), diğer bir deyişle elastomer, başka bir enjeksiyon kalıplama malzemesidir. Plastik parçalar ve kauçuk karışımı içerir. Teller ve kablo yalıtımı gibi otomotiv parçaları ve ev aletleri gibi diğer uygulamalar için kullanılır.

Termoplastik Poliüretan (TPU) TPU elastikiyet, şeffaflık ve direnç gibi birçok farklı özelliğe sahiptir. Özellikleri yumuşak ve sert segmentleridir. Bu plastik türünün ana kullanım alanı cep telefonları için kılıfların yanı sıra klavye koruyucuları ve ayakkabılardır.

Yaygın dolgu maddeleri nelerdir?

Plastik saf reçine veya çeşitli katkı maddeleri içeren bir karışım olabilir, reçine bir bağlayıcı görevi görür. Karışıma katkı maddeleri eklemenin amacı, saf reçinenin fiziksel ve mekanik özelliklerini iyileştirmek, işleme performansını artırmak, zayıf direnci iyileştirmek veya düşük maliyetle reçineden tasarruf etmektir.

Aşağıdakiler için yaygın olarak kullanılan dolgu maddeleri enjeksiyon kalıplama imalatı malzemeler genel dolgu maddeleri, metal dolgu maddeleri, organik dolgu maddeleri, kısa elyaf dolgu maddeleri ve uzun elyaf dolgu maddeleridir.

Bu filtrelerin eklenmesi maliyetleri azaltabilir özel enjeksiyon kalıplama ürünler, ekonomik verimliliği artırabilir, fiziksel ve mekanik özellikleri, kimyasal özellikleri ve fotoelektrik özellikleri iyileştirebilir; işleme performansını, reolojik özellikleri iyileştirebilir, viskoziteyi azaltabilir, dispersiyonun rolünü iyileştirebilir.

Genel dolgu maddeleri kireçtaşı, kalsiyum karbonat, talk, kalsiyum silikat, mika, alüminyum hidroksit, kalsiyum sülfat, tarımsal yan ürünler vb.

Organik dolgu maddesi plastik ürünlerdeki ana dolgu maddesidir, ahşap, ahşap unu, sakal çekirdeği kabuğu, pamuk bitkisi selülozu vb. dahil olmak üzere doğal malzemeler ve sentetik malzemeler vardır; sentetik malzemeler yapay kumaşlar, poliakrilonitril elyaf, naylon elyaf, polyester elyaf vb. dahil olmak üzere geri dönüştürülmüş selülozdur.

Plastik enjeksiyon kalıplama malzemelerine eklenen bazı dolgu maddelerinin yüzey değiştiricilerle işlenmesi gerekir, işlem süreci, malzemeye bazı mükemmel özellikler kazandırmak için arayüzey kimyası teorisini, asit-baz etkileşim teorisinin dolgu maddesi ve polimer yüzey ıslatma teorisini ve karıştırma teorisini takip eder.

Şu anda yaygın olarak kullanılan yüzey değiştiriciler silan bağlama maddesi, titanat bağlama maddesi, silikon işleme maddesi vb.dir. Bu yüzey değiştiriciler dolgu etkinliğini daha da artırabilir.